| sobrehumano |

foto: carlos silva

***

| sobrehumano |

[scripturient: violento desexo de escribir]

algo a sobrevoarnos

garra de ar

envolta en ar

o pétreo arela o etéreo

o papel, saír voando

pénsalo co hemisferio sur

do teu hemisferio dereito

os hemisferios

esquecidos

lembras a vella conversa sobre os poderes?

eu si. durmín no parque

onde falamos diso

tantas veces

o da invisibilidade

e a súa levitación

pero tamén o de sermos

remontados

agarrarte –garra- ao que te sobre

voa

aeroxeradores de Paxareiras

xirades en nós coma intestinos

coma o instinto no émbolo de tres oídos internos

rapaz, viras en nós

voraz

voraz

medramos a cada golpe de talón

da techné

techné arachné acóllenos en ás

de araña

fío a fío

o somos xa con creces

falcóns a visitarnos acendidos

o seu carbono excítanos coma aos monos que tal somos

tomamos calquera tinta nas mans nosas:: e escribimos::

é tan loucura facelo::

como deixar de facelo

desescribimos::

sobre o xeo que creba::

e que non creba

xeo seco

ar

e

peregrinos en picado

sobre os miolos que escriben

mulleres e homes fractais

coma nenos

entre os fentos

miolos a escribiren

a xermolar baixo unha chousa de ósos

e a felicidade

e a felicidade

que nos devora

Estíbaliz…Espinosa