non hai de que asustarse

(foto: carlos silva)

***

Non hai de que asustarse, este corazón, este corazón nunca aceptará unha marca perdurable, percorrerá a terra, camiñará alegre, pero o arame da luz non chegará a facer presa na súa nervadura encarnada. Non hai de que asustarse, son as propias mans fechadas sobre o peito as que asombran a víscera, as que fan que non haxa lugar alí máis que para un brillo tépedo e fraterno.

Rexeitar calquera combate, deixarse ir, deixarse ser sen violencia, sen pretender devorar a alma que se achega e que te toca. Deixar que se queimen renegridos pans na porta do forno e preservar o orgullo, o lustre da coiraza.

*

xina vega